Honderd km ten noordwesten van Madrid, aan de rivier de Duero (de Douro in Portugal), ligt het wijngebied Ribera del Duero.
De regio ligt verspreid over vier provincies in Castilla y Leon, is 200 000 ha groot en is omringd door beschermende bergen die de vallei (Meseta Central Plateau) beschermen tegen extreme klimatologische omstandigheden.
Al in de negende eeuw werd in de streek wijn gemaakt, maar de regio geraakte in een stroomversnelling toen Don Eloy Lecanda y Chaves er in 1864 een wijngaard plantte dichtbij het dorpje Valbuena de Duero met de naam Vega Sicilia.
Het gebied bevindt zich op 700-1050 meter boven de zeespiegel. In de zomer lopen de temperaturen hoog op met 'nachts vaak flinke temperatuurdalingen. De winters zijn vaak koud met vorst. Het groeiseizoen is relatief kort.
De bodem bestaat uit klei, kalk, rivierslib, kwarts en leisteen.
De meest aangeplante druif is de Tinto Fino, ook Tinta del Pais genoemd. Het is de plaatselijke variant van de Temprtanillo.
De DO eist een minimum van 75% van deze variëteit. Cabernet sauvignon, Garnacha Tinta, Malbec, Merlot en Albillo zijn ook wettelijk toegelaten als aanvulling.
De hoogte, bodemsamenstelling en klimaat geven volle, rijpe, fijne, complexe rode wijnen met een aangename zuurtegraad.
Naast Vega Sicilia zijn Pingus van Dominio de Pingus ( Peter Sisseck), Aalto, Finca Villacreces Pruno, Alonso del Yerro, Emilio Moro, Arzuaga, Alejandro Fernadez Pesquera, Matarromera, Pago de Carraovejas en Vizcarra bekende namen.
Robijnrood met purper nuances.
Nog gesloten in de neus, viooltjes, zure kers, bramen en aards.
Goed in balans met veel frisheid
Helder kersenrood.
In de neus kersen, chocolade, iets aards, kruidig: ceder, zoethout en vanille.
Zet strak@, mooi in balans met presente zuren, stevige tannines en veel fruit.
Mondvullend, krachtig met veel extractie.
Met cacao in de finale.
Nog jong.
Kersenrood met nauwelijks waterrand in miniscus.
In de neus vanille, toegankelijk met veel zwart fruit.
Zet sappig @, goed in evenwicht, elegant en soepel.
Lang met fruit en chocolade.
Donker rood en ondoorzichtig.
Gesloten in de neus, inkt, bosvruchten en specerijen.
Zet stroef @, nog jong, goed evenwicht.
lange afdronk: presente tannines, maar niet uitdrogend. Chocolade.
Nieuw domein, stokken in bush wine, op Slavoonse (Kroatië) eik.
Ondoorzichtig paars.
Bordeaux neus: rijp zwart fruit, bosfruit, vanille, inkt, potloodslijpsel, koffie,
sinaasappelschil, gerookt, paardendeken ...
Zet soepel @, mooie frisheid, elegant en toch veel kracht.
Complex. Mooie rijpe tannines.
Lange finale met chocolade en rijp zwart fruit.
A 39€
Donker paars.
In de neus van gebrand, munt, nieuwe franse eik, chocolade, tabac, leder,
cassis,
Zet krachtig en rijp @, Mooi in evenwicht met zeer fijne tannines, elegant en krachtig.
Complex.
Zeer lange finale met munt.
A 40€
De wijngaard bevindt zich op 800m hoogte in de provincie Segovia.
VV 40j , bodem van kalk en klei , 22m op nieuwe franse barriques.
Intens paars rood.
Gekookt rood fruit, bramen, cassis, confituur.
Veel concentratie en in balans.
Lekker mondvollen en lang.
Albillo 2022 VV34j oud 23€
Goudgeel
Floraal, Lentebloesem, geel fruit, peer
Zet aromatisch fijn @ met een mooie balans: veel frisheid, kruidig, fijn bittertje.
kruidig,
Niet echt toegankelijk, niet voor iedereen ;-)
Een lange finale.
Maaltijdwijn.
Geëvolueerd in kleur. Ondoorzichtig, helder, geconcentreerd.
Gedroogd fruit, pruimen, blauwe bessen, cassissteel, zoethout, munt, chocolade, praliné.
Zet vol romig @ met direct veel frisheid.
Prachtig in evenwicht, finesse, aftereight in mondfase, speels...
Zeer lang met jap..
AA
Dirk Rodriguez van @vinopres.nv gaf een gesmaakte masterclass over Ribera del Duero.
Zoals reeds hierboven vermeld, verbouwde men hier al wijnstokken vanen de 9e eeuw. Na de Moorse inval en overheersing (711 - 1492) werden de meeste wijnstokken gerooid. Toen men halverwege de vorige eeuw in deze vruchtbare regio terug wijnstokken begon aan te planten, had men een soort goedkopere Bordeaux-wijn in gedachten op basis van cabernet sauvignon en merlot. Wijnbouwers die in Bordeaux hadden gestudeerd en de faam van deze wijnstreek waren hier niet vreemd aan. Na het Franco tijdperk en in overleg met de wijnbouwers besloot men om de bergen in te trekken en er tempranillo aan te planten. De achterliggende gedachte was om kwalitatief hogere wijn te produceren. En dat was mogelijk omdat Spanje ging aansluiten bij de Europese gemeenschap (1985), de markt dan open zou gaan en er meer rijke Europeanen hun wijn zouden kopen. Goed gedacht, zou ik zeggen.
De meeste domeinen dateren van na 2000. Wel nog enkele (zeer gewilde) oudere wijngaarden.
Vorige eeuw 3000ha en nu 23000ha.
Veel Envaso snoei (bush in kelkvorm) omwille van droogte en hitte tijdens het korte groeiseizoen.
Irrigatie zo goed als onmogelijk, wegens terroir
Veel kleine percelen en weinig grote domeinen.
Tempranilo is vroegrijp en, vorst tot begin juni en al terug in oktober. Heeft weinig zuren, dus baat bij koele nachten.
Strenge reglementering daarom meer en meer "cosecha" zodat men vb niet meer verplicht is om ton van 225l te gebruiken of wettelijk aantal maanden hout en flesrijping bodega te volgen.
Reactie schrijven