Na zoveel jaren en als grote Loire fan, was ik nog nooit in deze regio geweest "shame on me", dus werd het hoog tijd om hier de nodige domeinen te bezoeken en hun "melon de bourgogne" te proeven. Muscadet de Sèvre et Maine is jaren een wat onderschatte, saaie en weinig opwindende AOC geweest maar is momenteel hip bij gastronomen en sommeliers. Het "sur lie" karakter gaat uitstekend samen met de moderne keuken: een licht bittertje, wat mineraliteit, een vleugje ziltigheid en een hoog umami gehalte sluiten goed aan bij wat wijnliefhebbers verwachten van een natuurlijk gemaakte wijn. "sur lie" Slaat op de manier van wijnmaken: na de fermentatie rijpt de wijn verder op de dode gistcellen, die door (zoals in de champagne "sur lattes") het proces van de autolyse zachter wordt (afbraak van zuren), voller, iets briocheachtig en met meer structuur. Dit soort wijnen moet niet onderdoen voor vb chardonnays of andere gastronomische wijnen. Wijnen die slechts kort op hun gistrest lageren zijn eerder fris en strak en passen uitstekend bij oesters en andere schaal-en schelpdieren.
Spijtig genoeg zijn er nog wijnbouwers die te hoge rendementen en minder kwalitatieve wijnbouw hanteren. Dat maakt dat zelfs de betere huizen geen hoge prijzen vragen. Beetje zoals in de Beaujolais, waar de "nouveau" de reputatie ook geen goed heeft gedaan.
In het gebied tussen de bijriviertjes van de Loire, Sèvre en Maine, worden de beste wijnen geproduceerd. De bodem is rijk aan mineralen en bestaat uit een variatie van zand, klei, kiezel, gneiss, orthogneiss, quartz, amphibolite en schist.
Het eerste domein dat we bezochten was een oude bekende. Jaren geleden ontmoette ik de twee broers Couillaud in Antwerpen en sindsdien ben ik fan van hun wijnen. Momenteel hebben ze een stapje terug gezet en is het de jonge garde die hen bijstaat. Amélie en Vincent komen uit een familie wijnbouwers met zeven generaties ervaring. Ze verbouwen ook meer ongebruikelijke cépages zoals riesling, petit manseng en viognier. Château de la Ragotière bevindt zich in het hart van de Muscadet regio, vlak bij Vallet.
In België verkrijgbaar bij Magnuswijnen Kontich.
Het tweede domein is Luneau-Papin waar Pierre-Marie Luneau ernaar streeft om complexe gastronomische wijnen te maken. De avond ervoor hadden we bij "chez BB" in Nantes voor 42€ al volop kunnen genieten van hun "Le Verger 2022", die in de neus veel geel fruit en bloesem had en in de mond vloeiend aanzette met een goede balans tussen rijpheid en frisheid. Complex en lang. De rest van hun gamma konden we proeven tijdens ons bezoek waar Marie ons ontving.
Op 40 ha strekt het domein zich uit over de dorpjes Le Landreau, La Chapelle-Heulin en Vallet. De diversiteit van de verschillende terroir-een lappendeken van 47 percelen- is te proeven in hun wijnstijlen.
Een licht glooiend landschap zorgt voor een goede afwatering naar beken of het nabijgelegen moeras. Verschillende geologische breuklijnen geven een gevarieerde ondergrond: graniet, klei, micaschist, zand, gneis ea...Een perceel met een steile helling staat bloot aan de wind en heeft serpentiniet door een vulkanische verleden.
Per ha zijn er 6600 druivenstokken aangeplant die in 3-armige gobelet zijn gesnoeid. Het rendement ligt rond de 45hl/ha.
Pierre Marie heeft zijn eigen stam natuurlijke gisten samengesteld. De fermentatie gebeurt volgens de traditie in Muscadet de Sèvre et Maine (verplicht) in grote betonnen cuves bekleed met glas. De wijnen verblijven tussen 6 en 42 maanden met hun bezinksel (sur lie) in contact naargelang de cuvée.
We proevden achtereenvolgens:
een Folle Blanche: floraal, citroen, strak
Les Pierres de la Grange: witte bloemen, citrus en goed evenwichtig met een fijn bittertje. (schist, mica uit Landreau)
La Grange: mineralig en fruitig, goed in balans met veel fruit en goede lengte (VV 35j - op mica schist)
Le Clos des Allée: bloemig, krachtige aanzet, goed evenwicht met geïntegreerd bittertje en lange finale. (Oude wijnstokken)
Les Pierres Blanches: gevarieerde neus, zet vol aan met diepte in mondfase. (gneis 9m sur lie)
Terre de Pierres: zeer aromatisch, vol krachtig stevig met finesse (15m sur lie koel perceel)
Exelsior: ziltig, kruidig, geel fruit, zet vol aan en heeft een mooie balans met diepte. (cru Goulaine VV 36m sur lie mica schist)
Pueri Solis: pêche,licht exotisch, fruit, zet fluwelig @ vol mondgevoel, complex)
Zoals we reeds op restaurant hadden gemerkt, zijn dit gastronomische wijnen die de doorsnee Muscadet overstijgen.
Wijnen die ook goed ouderen met genoeg rijpe zuren, fruit en mineraliteit.
Domaine Bonnet-Huteau was de volgende stop. De buren van L'Ecu.
Hun wijngaarden zijn aangeplant Oostelijk van Nantes in het dorpje Chapelle-Heulin op een bodem van leisteen(schist)en gneiss
(metamorf gesteente). De familie Bonnet beheert 40ha en doet dit al 4 generaties lang. Ze zijn sinds 2005 biologisch gecertificeerd beperken hun opbrengsten, oogsten handmatig, persen langzaam en laten hun most fermenteren met natuurlijke gisten. De broers Bonnet (Jean-Jacques & Remi) waren druk bezig in de wijngaarden, maar Jean-Jacques vond toch de tijd om zeer gepassioneerd en uitvoerig antwoord te geven op mijn vragen rond regeneratieve wijnbouw.
Samengevat komt het erop neer dat hij het vooral interessant vindt als de wijngaarden omsloten worden door een divers landschap, eerder dan regeneratief te werken in de wijngaard zelf.
Wat een weelde om enkele uren door te brengen bij deze begenadigde wijnbouwer. Het was echter bijna niet gelukt. Philippe is niet direct een krak in moderne communicatie...lees gsm, computer, niet met de kaart betalen...schrijf maar over ;-)... Toen ik voor zijn deur stond, gaf niemand present. Toen we de auto al gestart hadden kwam deze meester wijnbouwer er op zijn gemak aangereden en mochten we in zijn heiligdom rondlopen. Het is een wat stille, afwachtende maar oh zo gepassioneerde man. Zodra hij merkt dat je zijn wijn begrijpt en kunt lezen, is hij niet meer te stoppen. De ontdekking en "highlight" van de Muscadet trip.
Philippe is de 5e generatie van zijn familie die in een rustig gehucht te noorden van Vallet 30 ha wijngaarden beheert.
Zijn oudste perceel is meer dan 90 jaar oud. Het zijn bij de meest authentieke Muscadets die ik geproefd heb. Heel klassiek, heel zuiver en heel gastronomisch inzetbaar.
Zijn chai lijkt op een museum, vol oldtimer en curiosa.
En tot slot nog even binnengedrongen zonder afspraak bij domaine de L'Ecu, omdat we de avond ervoor in restaurant hun geweldige Orthogneiss gedronken hadden. En ook hier werden we zonder probleem en zeer vriendelijk en toegankelijk ontvangen, kregen wat te proeven, goede uitleg en konden we onze reeds volle auto verder "wijnvol" maken.
Reactie schrijven